Christmas Day (by Jennifer Stewart)

It may be a surprise for many to learn that the celebration of Christmas on December 25 didn't start until the 4th century. And it was born, not out of an inspired religious fervour, but more prosaically because the early Church wanted to counteract the festivities of rival pagan groups that threatened Christianity's existence.

The Romans celebrated Saturnalia at the winter solstice, and although it was not popular, or even proper, to celebrate people's birthdays in those times, church leaders decided that in order to compete with the pagan celebration, they'd introduce a festival to celebrate the birth of Jesus Christ.

Historians now agree that Jesus' birth is more likely to be 20 May, but the date of December 25 was chosen as the official birthday celebration for Christ's Mass so that it would compete head on with the Saturnalia.

Funnily enough, Christmas was apparently slow to catch on in America because early colonists still associated it with its pagan origins, and in fact, Massachusetts actually banned the celebration of Christmas in colonial days!

The Christmas TreeThis too, owes its existence to pagan celebrations of the winter solstice when nature seemed dead. Green branches were used in magic rites to ensure the return of the sun and light and growing things.
In Norse mythology, there was a belief in a world tree whose branches and roots joined earth, heaven and hell.

And before that, the Egyptians decorated their homes with palm branches to symbolise the end of the year and the triumph of light over darkness and life over death.
During the Saturnalia, the Romans also used branches and foliage as decorations throughout their temples and homes. For our Latin-speaking friends, this was a time of year when everyone practised good will to all men. No battles could be fought, criminals could not be punished and it was the one time when every class in Roman society dedicated itself to the pursuit of pleasure.

So when the Christian church was looking for more ways to make this new religion popular, they need look no further than the existing traditions that abounded.
In 718, St Boniface left England and went to Germany to convert the Germanic tribes, and one of the first things he did was to cut down a sacred oak in the city of Geismar. In its place he planted a fir tree, telling the angry Germans that this was a symbol of their new faith. Whether by design or accident, this took place on what was then Christmas Eve, so the tradition of having a fir tree at Christmas was born.
Martin Luther is credited with starting the modern tradition of decorating trees with lights and then bringing them inside.

The story goes that in 1517, he was on his way home one snowy Christmas Eve, when he was overcome by the beauty of the stars, and wanting his young family to share in this (without the discomfort of dragging his children out into the cold night air) he dug up a small fir tree, took it into his children's nursery and decorated it with candles.

This quaint notion soon spread, and Germans began decorating their homes with trees and candles as a symbol of the deathlessness of the human spirit.
We have Prince Albert to thank for taking this custom to England with him when he married Queen Victoria in 1840, and German immigrants took it to the US when they migrated to Pennsylvania.

ARAW NG PASKOMagugulat siguro ang marami kung malaman nila na ang pagdiriwang ng Pasko sa Disyembre 25 ay nagsimula lamang noong ika-apat na siglo. At nangyari ang Pasko, hindi sa inspirasyon ng relihiyon, kundi dahil gusto ng mga naunang Iglesya na tapatan ang mga pagdiriwang ng mga paganong grupo na noon ay nagbabanta sa Cristianismo.

Ipinagdiriwang ng mga Romano ang Satumalia kapag winter solstice, at kahit hindi ito popular, o dapat gawin, para lamang ipagdiwang ang mga kaarawan ng mga tao nang mga panahong iyon, nagpasiya ang mga pinuno ng iglesya na upang makatapat sa mga paganong pagdiriwang na ito, ay magsisimula sila ng kasiyahan upang ipagdiwang ang kapanganakan ni Jesu-Cristo.

Nagkakasundo ang mga sumulat ng kasaysayan na ang kaarawan ni Jesus ay mas malamang na sa ika 20 ng Mayo, ngunit pinili ang araw ng Disyembre 25 bilang opisyal na araw ng pagdiriwang ng unang misa upang makatapat ito sa Saturnalia.

Kakatwa na hindi agad nauso ang Pasko sa Amerika dahil ito’y ikinakabit ng mga unang mananakop doon sa mga paganong pagdiriwang, at sa katunayan, sa Massachusets ay ipinagbawal ito nang mga panahon ng pananakop.

Ang Christmas Tree
Ito rin ay may paganong simula, sa mga pagdiriwang ng mga pagano ng winter solstice kapag parang patay ang kapaligiran. Ginagamit ang mga berdeng sanga sa mga ritwal ng mahika upang masiguro ang pagbabalik ng araw at ng liwanag at ng mga bagay na lumalago.

Sa mitolohiyang Norse, may paniniwala sa isang pandaigdig na puno na ang mga sanga at mga ugat ay nag-uugnay sa lupa, langit at impiyerno.Bago pa ito, dinedikorasyunan ng mga Ehipto ang kanilang mga tahanan ng mga sasa bilang simbolo ng katapusan ng taon at ang pagtatagumpay ng liwanag sa kadiliman, at ng buhay sa kamatayan.

Tuwing sasapit ang Saturnalia, gumagamit din ang mga Romano ng mga sanga at mga dahon-dahon bilang dekorasyon sa loob ng kanilang mga bahay at templo. Ito ang panahon na gumagawa ng mabuti ang lahat sa ibang tao, walang digmaang maaaring gawin, ang mga criminal ay hindi maaaring parusahan, at ito ang nag-iisang panahon kung saan ang bawat estado sa lipunang Romano ay nakatuon sa pagsasaya.

Kaya nga nang ang iglesyang Cristiano ay naghahanap ng iba pang bagay upang gawing popular ang kanilang pananampalataya o relihiyon, hindi na sila lumayo, kundi tumingin na lamang sa mga tradisyong noon.

Noong 718, umalis si St. Boniface sa Inglatera at nagpunta sa Germany upang ipangalat ang kanyang pananampalataya sa mga tribong Aleman. Isa sa mga unang ginawa niya ay ang pagputol sa isang sagradong puno ng oak sa siyudad ng Geisma. Sa lugar niyon ay nagtanim siya ng puno ng fir, at sinabi niya sa mga nagagalit na Aleman na ito ang simbolo ng kanilang bagong pananampalataya. Kung aksidente man o sinasadya, nangyari ito nang bisperas ng Pasko, kaya nagsimula ang tradisyon ng pagkakaroon ng Christmas Tree.

Si Martin Luther ang itinuturong nagsimula ng modernong tradisyon ng pagsasabit ng mga ilaw sa Christmas Tree at pagpapasok nito sa loob ng bahay. Ayon sa kuwento, noong 1517 nang siya’y pauwi na sa kanyang bahay isang bisperas ng Pasko na umuulan ng yelo, siya’y lubhang namangha sa kagandahan ng mga bituin sa langit, at dahil sa kagustuhang maibahagi ang pagkamanghang ito sa kanyang pamilya, (nang hindi palalabasin ang kanyang mga anak sa napakaginaw na labas) pumutol siya ng isang maliit na puno ng fir, dinala ito sa nursery ng kanyang mga anak at dinekorasyunan ito ng kandila.

Di naglaon ay kumalat ang kakaibang gawaing ito, at ang mga Aleman ay nagsimula na ring magpalamuti ng kanilang mga bahay ng puno at kandila bilang simbolo ng patuloy na pagkabuhay ng espiritu ng pagiging tao.

Magpasalamat tayo kay Prince Albert na nagdala ng kostumbreng ito sa Inglatera nang pakasalan niya si Queen Victoria noong 1840, at dinala naman ito ng mga Aleman sa US, nang sila’y naging migrante sa Pennsylvania.